Rondje Windberg vanuit Sögel

Vandaag heb ik vanaf Jagdschloss Clementswerth een wandeling gemaakt naar de 73 meter hoge Windberg.

Tijdens mijn rit naar de wandeling kwam ik door Sögel met zijn Amtsbrunnen en zijn blauwe schapen op de rotonde. "Die Blaue Friedensherde" is een schepping van Bertamaria Reetz en  Rainer Bonk.

Sögel is de grootste gemeente van Emsland. Maar of dat een reden is om een ezel in de kont te kijken 😆

Ik begon mijn wandeling bij Jagdschloss Clementswerth. Boven op het centrale paviljoen staat een hert. Rechts de paleiskapel.

Kletterwald Sögel gaat 25 maart weer open.

Met de liefde kan je dus meerdere kanten op.

Rabatbosbouw

De Joodse begraafplaats van Sögel dateert uit 1835.

Een takje groeit door de bovenste zwam.

Een ingestorte wal

Freiland-kippenhouderij.

De markering van de Pilgerweg etappe Börger - Sögel.

Met dit mooie weer hadden de boeren het druk met het uitrijden van mest en het strooien van kunstmest.

Is dit een boer of een energieboer met zonnepanelen, windmolens en een biogasinstallatie.

De bosranden stonden vol Krokussen en sneeuwklokjes.

De "Strasse der Megalithkultur" loopt langs 33 verschillende locaties met hunebedden. Vandaag heb ik 3 hunebedden gezien.

"Wolfangst im Emsland" kopt Bild.

Volgens burgemeester Hermann Kuper is er richting mens geen enkel incident geweest. De incidenten (niet tegen mensen maar tegen dieren) die in het artikel werden genoemd waren bovendien elders.

"Wij willen daarmee waarschuwen dat er wolven door het gebied trekken" aldus André Richter, de jager van dit gebied. Het is een doorn in het oog van deze jager dat de wolf beschermd is. Door het ophangen van het bordje durven mensen het bos niet meer in en ontstond er wederom een landelijke discussie. In die zin heeft deze jager zijn doel bereikt. 

Ik vind het bordje gewoon bangmakerij en ging dus zonder angst met Roodkapje het bos in.

Een tijdje op de wolf zitten wachten. Maar ik heb alleen maar een paar reeën gezien.

Onbewoonbaar verklaard

Mooie klimwerk als je bij de antennes moet.

Midden in het bos staan twee gedenkstenen tegenover elkaar. De linkse is ter herinnering aan het poten van bomen door Hedwige von Arenberg, prinses Von Ligne. Naar haar is ook de Hedwigepolder genoemd. De rechtse gaat over de verwoestende werking van de novemberstorm van 1972 en de wederopbouw van het bos door Engelbert Charles von Arenberg. Von Arenberg en Ligne is voor mij een bekende naam. Een van hun voorvaderen was Jan de Ligne. Jan was sinds 1561 Heer van Westerwolde en bewoonde de Burcht van Wedde. Jan sneuvelde in 1568 - net als zijn tegenstander Graaf Adolf - bij de Slag van Heiligerlee.

Bordjes genoeg onderweg.

"Der Platzhirsch" in de slotvijver van Jagdschloss Clementswerth is gemaakt door Thomas Otto. Het kunstwerk - een hertenkop - is 5.9 meter hoog.

Op de terugweg zag ik nabij Werpeloh een oude jaknikker - Bohrung SGEL 2 van Neptune Energy.

In de verte zag ik ook nog 5 kraanvogels. Te ver weg voor een acceptabele foto. Zie het maar als bewijsexemplaar.

Klik hier voor details van de 15.6 km lange wandeling inclusief 128 hoogtemeters.