Luxe kamer

 

Ik moet morgen in Utrecht omgevingsdiensten juridisch scholen. Als docent kan je niet te laat komen. Dus ga ik voorbij Zwolle altijd een dag eerder. Zo ook vandaag. Op 7 km van de cursuslocatie had ik een hotel geboekt. Van der Valk Hotel Houten. Ik had de goedkoopste kamer (zonder ontbijt) 129,69 geboekt. Bij aankomst zag ik al bouwkranen staan. Bij het inchecken zei de dame achter de balie tegen mij: "U hebt geluk. In verband met de bouwwerkzaamheden heb ik een cadeau voor u." 

Mijn cadeau was een upgrade van de kamer. Ik kreeg voor die 129,69 euro die ik had betaald de 1001 Nacht Suite. Volgens de website waan je je in het Midden Oosten en worden al mijn dromen werkelijkheid. Ik moet zeggen dat het niet tegenviel. Hieronder een aantal foto's en een video.

 

Een video van de kamer.

De volgende ochtend waren de bouwvakkers al weer vroeg aan het werk.

Rondje boswachterij Hooghalen

Vandaag heb ik met mijn loopmaatje vanuit Hooghalen een wandeling gemaakt in de gelijknamige boswachterij. 

Vanaf voormalig treinstation Hooghalen loopt een 5 km lang pad naar het doorgangskamp Westerbork. Dit werd in het begin te voet afgelegd. Later kwam er een treinverbinding van Hooghalen naar het kamp. Langs het pad staan spoorbielzen met daarop de dag, datum, bestemming en het aantal personen van het transport van die dag. Het eerste transport vond plaats op 15 juli 1942 met bestemming Auschwitz en de laatste van de 97 treinen op 13 september 1944 naar Bergen Belsen. Zo vertrok de 14 jarige Meta ten Brink op 1 juni 1943 naar Sobibor en werd vrijwel direct na aankomst vermoord.

Mijn opa Meijer van Velzen en oma Margaretha Nova gingen 20 juli 1943 met 2207 andere personen naar Sobibor en keerden niet meer terug.

We hebben onderweg een bezoek gebracht aan Herinneringscentrum Kamp Westerbork.

Deze koffer symboliseert de koffer met spullen van Ed van Thijn. Ed werd twee keer opgepakt en opgesloten in kamp Westerbork. Hij bracht tussentijds door op 18 verschillende onderduikadressen. In het boek "Het verhaal en daarna" beschrijft Ed deze periode.

In de barakken waren de stapelbedden 3 hoog.

Ruim de helft van 107.000 personen werd op transport gezet naar Auschwitz en een derde naar Sobibor. Een klein deel ging naar Theresienstadt, Bergen-Belsen (o.a. Anne Frank en Ischa Meijer), Buchenwald, Ravensbrück (vrouwenkamp), Vittel en Liebenau (werkkamp).

Beeldengroep van Nina Baander-Kessler.

Etty Hillesum werd op 7 september 1943 op transport gesteld naar Auschwitz. Vanuit de trein stuurde Etty een laatste groet aan haar vriendin Christine van Nooten in Deventer.

Etty woonde van 1918-1924 in de Oranjestraat in Winschoten. Voor haar werd in de Oranjestraat een eenvoudig monument opgericht.

In 1949 schonk het Rode Kruis een denkraam aan de "moedige ambtenaren" van Westerbork.

Naast de vaste tentoonstelling is er wisseltentoonstelling. Tot 29 oktober is dat "Een koffer vol" van Jeroen Krabbé. Een onderdeel is het Knopenmonument.

Als jongetje van een jaar of 7-8 vond Jeroen Krabbé een bruine leren koffer onder het bed van zijn moeder, gevuld met haar oorlogsgeschiedenis, waaronder de "gele ster". Thuis werd er nooit over dit verhaal gesproken. Hij heeft zijn moeder Margreet Reiss - die in 2002 overleed - nooit over de oorlogsdagen durven vragen.

Dit koffertje staat symbool voor de koffer van Jeroen zijn moeder. In het koffertje enkele familiefoto's, een brief van Margreet aan zus Els, een poëziealbum en een omslag met het adres Amstelkade 12 Amsterdam.

Het verhaal van Els Reiss - de zus van Margreet en de tante van Jeroen. Els kwam in 1942 in kamp Westerbork terecht en ging pas in september 1944 op transport naar Theresienstadt. Vandaar ging ze naar werkkamp Schlesien in See. Els vond de dood tijdens de dodenmars in  februari 1945. Het portret van Els werd in kamp Westerbork getekend door mede kampgevangene Leo Kok.

Het portret van Hans Margules van Jeroen Krabbé.

Buiten het centrum staat een aantal Poolse informatiepanelen. Ze zijn afkomstig uit Sobibor. Dit paneel gaat over kampoverlevende Jules Schelvis.

Vanaf het Herinneringscentrum werd je - onder begeleiding van een gids - met een bus vervoerd naar het Kampterrein. Alwaar we van haar een rondleiding kregen.

Vanuit het kamp kijk je door het prikkeldraad naar de woning van de kampcommandant. Om het rijksmonument te bewaren is een glazen overkapping geplaatst.

Het monument De Gesproken Namen. Vanuit deze gerestaureerde wagons klinken de namen van allen die op transport werden gesteld. 

De 102.000 stenen op de voormalige appelplaats symboliseren de 102.000 mensen die niet terugkeerden.

Barak 56 heeft na de oorlog dienst gedaan als wooncomplex voor Molukkers. In 1965 werd de barak verkocht en deed daarna in Zelhem dienst als landbouwschuur. In 2010 schonk de eigenaar de restanten aan het Herinneringscentrum.

De wachttoren.

Het Nationaal Monument is ontworpen door kampoverlevende Ralph Prins.

Buiten het herinneringscentrum staan een aantal kunstwerken zoals "Luisteren naar de Vrijheid" Deze nautilusschelp van Maria Koijck. "Bevroren Tranen" is het kunstwerk van Truus Menger en "Werkmanspoort" van René de Boer. Dit is een hommage aan verzetsman Hendrik Nicolaas Werkman.

Een van de vele vennen in het natuurgebied.

Een mierennest.

Op de terugweg naar de auto kwamen we een koe tegen met een wit hartje op het voorhoofd.

Klik hier voor details van de 10.5 km lange wandelroute. Het gebied tussen de twee bussen werd afgelegd met de bus. Je kan dit stuk - ruim 2 km - natuurlijk ook wandelen, maar dan mis je de informatie van de gids.

Op reis met Vincent

 

Voorafgaand aan een wandeling rondom kamp Westerbork heb ik met mijn wandelmaatje eerst een bezoek gebracht aan de tentoonstelling "Op reis met Vincent" in het Drents museum.

Het Drentse avontuur van  Vincent van Gogh begon met de treinreis naar Hoogeveen. Hij kwam daar aan op 11 september 1883. Hij verbleef daar een maand bij Logement Hartsuiker en vervolgens bracht hij nog een paar maanden door in Nieuw Amsterdam / Veenoord. In het Drents museum is een treincoupé nagebouwd. Vanuit deze trein kan je Vincent beleven.

Op de voorgevel van Pesserstraat 24 te Hoogeveen is een gedenksteen aangebracht.

Landschap met boerenerf bij Etten van Vincent van Gogh.

De soepuitdeling van Vincent van Gogh.

Aardappelschilster Sientje van Vincent van Gogh.

Schemering te Loosduinen van Vincent van Gogh.

Onkruid verbranders van Vincent van Gogh.

Staatsspoor Den Haag van Vincent van Gogh.

Schaapskudde bij zonsopkomst van François Pieter ter Meulen.

De heide bij Rolde van Anthon van Rappard, de mentor en vriend van Vincent.

Zelfportret van Anthon van Rappard.

Zelfportret van Anton Mauve, de leermeester van Vincent.

Boerenwoning aan de heidezoom van Anton Mauve.

Rustende boerenvrouw van Herman van der Weele. Herman adviseerde Vincent over zijn reis naar Drenthe.

Gezicht op Haarlem met bleekvelden van Jacob van Ruisdael. Jacob was een voorbeeld voor Vincent.

Landschap in Drenthe van Vincent van Gogh.

Ophaalbrug in Nieuw-Amsterdam van Vincent van Gogh.

Landschap met boerderij van Vincent van Gogh.

Landschap bij maanlicht van Charles-François Daubigny. Hij was een voorbeeld voor Vincent.

Heidelandschap van Taco Mesdag.

Twee vrouwen in het Veen van Vincent van Gogh.

Onkruid verbrandende boer van Vincent van Gogh.

Plaggenhut bij avond van Vincent van Gogh.

Schemering van Jozef Israëls. Jozef was een voorbeeld voor Vincent.

Kop van een vrouw van Vincent van Gogh.

Ploeger van Vincent van Gogh.

Landschap met boerenkar van Hendrik Willem Mesdag.

De Ploeger van Anton Mauve.

Boerderij met waterput van Jan van Goyen.

Gezicht op boerderij van Alphonse Stengelin.

Landschap met schaapskooi van Sientje Mesdag - van Houten. Sientje is de vrouw van Hendrik Willem Mesdag en zus van Samuel van Houten (beroemd van het Kinderwetje). Ze zijn alle drie geboren "Grunnegers".

Rij boerenhuizen van Vincent van Gogh.

Hutten van Vincent van Gogh.

De turfschuit van Vincent van Gogh.

Veenplas met turfgravers van Sientje Mesdag - van Houten.

Spittende boerin van Vincent van Gogh.

Douwe met spade van Jan Mankes.

Hut van Vincent van Gogh.

Zoals hieronder is te zien besteedt ook de middenstand van Assen aandacht aan Vincent van Gogh.

Aan de Kop van de Vaart staat een imposant beeld van Vincent van Gogh. Het beeld is gemaakt door een team van Blow-Up Industry onder leiding van Eelco Bügel.

Onderweg naar het museum reden we langs Mannes. Deze 6.5 meter hoge houten hond is gemaakt door Q.S. Serafijn.