zaterdag 2 oktober 2021

Westerborkpad Harderwijk - Nunspeet


Vanmiddag ging ik met de trein van Nunspeet naar Harderwijk voor een etappe van het Westerborkpad. De wandeling begon bij het station van Harderwijk.
 



Een overblijfsel van de Smeepoort.


Koop je hier een kat in de zak ?


Het Linnaeustorentje met in het midden het borstbeeld van plantkundige Carolus Linnaeus.


Ik had helaas te weinig tijd om het Marius van Dokkum museum te bezoeken.


In het Hortuspark werd het Festival Kleurrijk Harderwijk gehouden met o.a. een optreden van Anouk Dance Experience.


Het duo The Blue Suspenders, herkenbaar aan de blauwe bretels.


Het Oude Stadhuis van Harderwijk.


De Ouderwetse Bakkerij uit 1839, een vroeg 19e eeuws pand en de Oude Synagoge


Aan de gevel van de synagoge is een gedenksteen bevestigd.


Het gedicht Stilte na de laarzen van Ina Stabergh aan de muur in de Jodenkerksteeg.


Zo zien Happy Stones er uit in de Bible Belt.


Ik ben zóóóó sportief 😜


Wat een prachtige Walliser Schwarznase ram.


Het spoor en de A28 over de natuur in.


Een mooi laan in de Leuvenumse Bossen.


Bij het ringen van een boom wordt de bast met een breedte van 10-15 cm verwijderd en de boom ingezaagd. De boom zal langzaam afsterven en draagt bij aan de natuurwaarde van het bos.


Op de parkeerplaats van de Leuvenumse Bossen stond een Ford Ranchero Squire uit 1975.


Het Hulshorsterzand was het zwaarste onderdeel van de wandeling.


Een prachtig gebied met veel wroetsporen van wilde zwijnen in de aangrenzende bossen. Ik heb alleen een houten vliegend hert gezien. Een echte blijft nog even op mijn verlanglijstje staan.


Het opgestoven zand.


Door het mul zand lopen is best zwaar.




Korenmolen De Maagd in Hulshorst is gebouwd in 1894.


Tijdens de wandeling kwam ik over Kunstenaars Fietsroute. Eén van de kunstenaars was Eugène Brands. Eugène had in Hulshorst een tweede woning.


Op het Stationsplein in Nunspeet staat een XXL bank. Deze is 5 meter breed, 1.2 meter diep en 1.6 meter hoog.


In de omgeving van de XXL bank tref je de Nunspeetse Keiler, gemaakt door Johan Hendrik Weggelaar aan, alsmede een gedicht van psychiater Rutger Hendrik van den Hoofdakker (alias Rutger Kopland).


Na de wandeling kwam ik terug bij de auto op het Veluwetransferium. Er stonden heel veel lelijke eenden op de parkeerplaats. Op de achtergrond de 30 meter hoge uitkijktoren.

Klik hier voor details van de 20.5 km lange wandeling.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten