donderdag 22 juli 2021

Noaberpad Burlo - Winterswijk

Vandaag ben ik neergestreken op mini-camping Roerdinkhof nabij Winterswijk. De camping is de komende dagen voor mij de uitvalsbasis voor een aantal Noaberpad wandelingen.


Naast de mini-camping is er ook een Hotel / B&B en een restaurant. 


Het restaurant wat onderdeel is van het Scholtengoed is gehuisvest in de oudste schuur van Nederland. Het is gebouwd in 1544.

Rondom het terrein lopen de Herefordrunderen.


Voor de etappe Burlo - Winterswijk reed ik naar de parkeerplaats in Burlo. De "Steen des aanstoots" in Burlo leverde mij twee weken geleden een deuk en forse krassen op.


Eén van de vele kapelletjes langs de route in Duitsland.


Burlo - Vardingholter Venn met een kijkscherm en een infobord.


De koeien gingen pootjebaden.


Parelmoervlinder


Stapeltje berkenhout.


Wat een mooie paddenstoel. Het lijkt wel fluweel.


Een plas-drasgebied.


Natuurreservaat Wooldse veen.


Ruim 1,7 km over twee plankjes balanceren 😉


Dit is dan weer jammer. Veel geld uitgeven voor een uitzichtplatform en dan in plaats van uitzicht op het veen uitzicht op opschot.


Ik heb helaas geen hazelwormen en/of gladde slangen gezien.


Het Wooldse veen loopt langs de grens met Duitsland. De oude grenssteen staat op een sokkel.


Klein veenplasje.


Deze berkjes in het natte veen doen mij denken aan het Bargerveen.


Sprinkhaan


Maisveld op es.


Kunst te koop van boomstammetjes.


Nog 98 km te gaan naar Kleve.


Strandbad Winterswijk.


Op nummer 2 woont vast een liefhebber van paarden.


Mondriaan per fiets in Winterswijk e.o.


Het tuinhuisje aan de Slingebeek is beschilderd naar het voorbeeld van American Gothic van Grant Wood.


De Olliemölle Den Helder


Lekker buiten - voor mijn mobiel kantoortje - aan het werk met deze blog.


Klik hier voor details van de 15,800 km lange wandelroute.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten