Dachau

Gisteren met de camper vertrokken naar Zuid Duitsland. Daar heb ik overnacht op een camping nabij Günzburg aan de Donau. 
Omdat het de komende dagen in de omgeving van Günzburg zou regenen besloot ik naar Inzell te gaan. Volgens de voorspellingen zou het daar mooi weer zijn. Onderweg naar Inzell kwam ik langs Dachau.

Ik heb in Dachau de "KZ-Gedenkstätte" bezocht. Het voormalige concentratiekamp werd in 1933 opgericht. Bij de ingang staat een nieuw bezoekerscentrum.

In het centrum is een uitgebreide boekenwinkel.

Natuurlijk ook een boek in diverse talen over de geschiedenis van het kamp.

Nikola Hieke geeft rondleidingen over het terrein.

Het perron

Het "Jourhaus" was de enige toegang tot het kamp.

In het toegangshek

In het "Wirtschaftsgebäude" is een tentoonstelling over het leven in het kamp ingericht.

Een verkiezingsposter van de KPD

Er werden heel veel scholen uit binnen- en buitenland rondgeleid. Ook waren er opvallend veel Japanners en Italianen.

De sculptuur Dachau dodenmars  Hubertus von Pilgrim

De "Bunker" was de kampgevangenis met cellen.

Op appelplaats moesten de gevangenen zich iedere ochtend en avond  melden voor het tel-appel.

Het internationale gedenkteken werd in 1968 gemaakt door de Joegoslavische kunstenaar Nandor Glid.

Aan weerszijden van de - door gevangenen geplante - populieren bevonden zich zeventien barakken. Twee barakken zijn gereconstrueerd. De overige zijn in 1964 afgebroken wegens bouwvalligheid.

De slaapzaal

Direct buiten het gevangenkamp werd in 1940 een crematorium gebouw en ruim twee jaar later kwam er een tweede bij.

De afschrikwekkende verbrandingsovens.

Bij het verlaten van het terrein keek ik door het prikkeldraad van buiten naar binnen en dacht aan al diegene die Dachau of een andere kamp niet konden verlaten.