Roege Wilt wandeling

Vandaag werd de Roege Wilt wandeling gehouden. Een wandeling rond de mythische figuur Roege Wilt. De wandeling ging van start bij koffie- en theeschenkerij De Meelschuur in Onstwedde en eindigde bij Gasterij Natuurlijk Smeerling.

Na een kopje "Weskenhoezenkovvie mit Roege Baargcake" vertrok om de 10 minuten een groep wandelaars. Door mij werd onderweg een korte inleiding gehouden over het Westerwolds en Roege Wilt en werd er een groepsfoto gemaakt. Aan de wandeling namen 100 personen deel.

 

groep 1

 

groep 2

 

 

groep 3

 

 

groep 4

 

 

groep 5 

 

 

groep 6

 

groep 7

 

 

Na de inleiding ging de groep alleen verder. De route werd aangegeven door middel van meelzakken.

 

Roege Wilt is de hoofdpersoon in een verhaal van de in 1860 in Onstwedde geboren onderwijzer Ammo Henderikus Smith. De mythe wil dat Roege Wilt een notoire ellendeling was. Hij vocht, stal en mishandelde dieren. Roege Wilt woonde in een hol in de grond op de Roege Baarg, een zandheuvel bij Ter Wupping. En in de buurt van Ter Wupping kwam hij op mysterieuze wijze om het leven. Tijdens de wandeling doken diverse personages uit de mythe rond Roege Wilt op.

 

 

De moeder van Roege Wilt.

"Dou huif he zien mouder mit de voest op de kop. Zij wör blauw in ’t gezichte en ruip: och, Wilt, wat duist!” en dou zonk ze dele op de vlouer. Hij keek nich noa heur um, greep ’t geld oet ’t kamnet en gong aan de rek".

 

 

Roege Wilt

De veldwachters zaten vaak achter hem aan, maar waren eigenlijk ook wel bang voor hem. Daar werd Roege Wilt wel een beetje flauw van en ging er een tijdje tussenuit. "Hij gaf zuk aan um soldoat te wordn bie de keizer, want dat leek hum nog al ’n mooi leven tou, umdat dij lu nich aarbeidn höft en niks deedt as reupen en snien en moorden en dat mög hij geern. En dat kan ‘k zovel stelen as ‘k wil, docht he.

 

 

Boerin uit Terwupping.

"Zeuven joar bleef he vot en in dij tied was ’t rustig in en um Onstwedde. Doar op ijns luip Wilt weer in Onstwedde. Dou waart de menskn nog banger as vrouger. Zij verteldet ’n ander, dat he altied under de soldoaten west har en dat he nog veul gemijner en slechter wordn was as vrouger. D’r wör zegt, dat he de zwaarde kunst leerd har en de duvel oproupen kön. En doar har je de roverij weer aan de gang: eerst eenden en hounder; man op ’n mörn vond ’n boerin ’t kamnet open en ’t geld was vot. Gijn ijne har ’s nachts wat heurd en de hond har nich aansloagen, en dij was toch anders gloepend wach. Dat kwöm deur de zwaarte kunst, dij Wilt underdijnst leerd har. Hij kon de kwoadste honden bezetten."  

 

Op een avond kwam "d Olle Knecht" (de dood) bij Wilt op bezoek. Hij kwam Wilt nu nog niet halen. In ruil voor een "peerd dat sprongn moakt van 20 möln" wilde Wilt nog 1000 jaar leven. "d Olle Knecht" zei dat hij slechts 500 jaar kon toestaan en liet Wilt - die niet kon lezen en schrijven - met zijn bloed een stuk perkament tekenen.

 

 

Soldaten waarmee Wilt de keizer had gediend.

"Doar zag he opijns in de verte ’n troep volk aankomen. Hij kreeg ’n schrik, want veuraan reden twij, dij he vrouger kend har. Dou he oet dijnst gong, har he ’n allozie stolen en de leren buksen, dij he aan har. Jijs en gijn enne, dat waart dezulfde beide kerels, dij he bestolen har."

 

Het hol van Roege Wilt
"Vief joar later zag Wilt soldoaten recht op de Baarg ofkomen en hij kende zien olle kammeroaden wol zo goud, dat dij wol in de Baarg komen döst. Doarum luip he gauw noar zien hole, greep de ketel mit goldgeld en sprong d’r mit op ’t peerd." De soldaten vonden in het hol de gestolen horloge en de broek terug

 

net als het perkament dat Wilt had ondertekend met een figuur in de vorm van een stoel. "d Olle Knecht" had Wilt bij de bok gedaan. In plaats van 500 jaar stond 5 jaar in de overeenkomst.

 

Toen Wilt door "d Olle Knecht" werd geroepen veranderde de ketel met goudstukken in een ketel met paardenmest. Ook het paard schrok en stond opeens stokstijf stil. Wilt schoot met zijn ketel in een kolk en verdween van de aardbodem. Vorig jaar werd deze ketel terug gevonden en hangt aan een ruiterpaal voor Gasterij Natuurlijk Smeerling.

 

 

Deze crew heeft er een prachtige wandeling van gemaakt.

Na afloop van de wandeling heeft Peter Altena een gedicht geschreven. Klik op het gedicht voor groot formaat.

klik hier voor de route
klik hier voor het hele verhaal van Roege Wilt
klik hier voor foto's Bé Wilzing