De route was door middel van bordjes goed aangegeven en was vrij vlak. Van Tulln tot Greifenstein ben ik over de zuidelijke oever gereden.
Ik was nog maar een aantal minuten aan het fietsen en had bij Langenlebarn al een grote zilverreiger in het vizier. Ja en dan is het behelpen. Die 400 mm kan echt niet mee op de fiets! Bij Greifenstein ging ik via een imposante stuw over de Donau naar de noordelijke oever. Via Korneuburg naar Langenzerdorf waar ik een oversteek kon maken naar het Donauinsel. Vervolgens door het complete Praterpark gereden.
In Prater kom ik een pracht van een Shire tegen. Dit is het grootste paardenras met een gemiddelde schofthoogte van 1.80, maar er zijn uitschieters tot 1.95 bekend. Bij het Ernst Happelstadion was het Nederlands bedrijf Pieter Smit al druk bezig met de afbouw/transport van het decor van het Madonnaconcert. Bij de Rennbahn in het Prater "Torte" met versgeperste appelsap genuttigd.
Langs het Donaukanaal ben ik weer richting Donau gereden. Onderweg kwam ik langs de Fermwärmewerk Spittelau Wien. Hier heeft de Oostenrijkse architect Friedensreich Hundertwasser een verbrandingsoven omgetoverd tot een waar kunstwerk.
Bij Klosterneuburg (naam plaats) een kijkje genomen bij Kloster Neuburg. Een Benedictijnerklooster uit 1181.
Nabij het klooster was de jeugd in de halfpipes actief met skateboarden, skates en stepjes
Bij terugkomst in Tulln stond de teller op 101 km. Best leuk om te fietsen. Maar ik weet nu dat Johann Strauss de zaak mooier heeft voorgedaan dan het in werkelijkheid is. "An der schönen blauen Donau" is in werkelijkheid grauwe Donau.
In Dorfgasthaus Gabis in Rappoltenkirchen vulde ik mijn maag met een Pariser Schnitzel en rijst.
31 juli - een dag je de natuur in. De eerste wandeling ging door Sandstein Wienerwald nabij Purkersdorf.
De route van ongeveer 4 km en een hoogteverschil van 200 meter ging door het bos, langs de edelherten en de "wilde" varkens. Voor zover je van opgesloten dieren van "wilde" kan spreken.
Een van de jonge edelherten heeft een geboren afwijking. De tong hangt steeds links uit de mond.
De meest bijzondere ervaring was het mannetje van de keizersmantel (Argynnis paphia). een grote oranje vlinder. Deze vlinder is sinds 1980 uit Nederland verdwenen.
De tweede wandeling ging door Lainzer Tiergarten. Even voor de duidelijkheid. Dit is geen dierentuin. Maar een natuurreservaat, vergelijkbaar met de Hoge Veluwe. Het 2450 ha grote terrein, met 80 km aan paden was het jachtterrein van de Habsburgers. In het park ligt Hermesvilla, het toevluchtsoord voor keizerin Sisi. Het was 31 graden. Het grof wild lag verscholen in de bossen. Ik kreeg heel veel boomklevers en spechten te zien. Zowel de grote bonte als de zwarte exemplaren.
Op 14 juli 2002 hebben keizer Akihito en keizerin Michiko van Japan het park bezocht.Vanaf de plaats park waar bovenstaande foto heb gemaakt keken ze uit over Wenen.
In Pressbaum hebben de gevallen Sovjetsoldaten een eigen begraafplaats.
Het diner genuttigd bij Wienerwaldhof in Tullnerbach. Deze keer kreeg ik "Filetbeefsteak auf Pfeffersauce mit Gemüse und Kartoffel".
1 augustus - Wederom boven de 30 graden. Ik ging met het openbaar vervoer naar Schönbrunn.
Tiergarten Schönbrunn ook wel Zoo Vienna genoemd is de oudste dierentuin (1752) ter wereld. Het ligt in een bosrijke, heuvelachtige omgeving en straalt veel rust uit. Elegant zo'n vrouwtje van een Jaguar (Panthera onca).
Deze Afrikaanse olifant klopt keurig op de deur om naar binnen te mogen.
Witkapbijeneter (Merops bullockoides).
Tenslotte in de binnenstad van Wenen nog even het Hundertwasserhaus bezocht van de architect Friedensreich Hundertwasser.
In café restaurant Ascot stond "Wiener Schnitzel von Kalb mit Erdäpfelslat" op het menu
klik hieronder voor
deel 1
deel 2
deel 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten