Polderwandeling

Vanmiddag heb ik vanuit Nieuwe Statenzijl een 9 km lange wandeling gemaakt.

Onderweg werd ik al gewaarschuwd. Ook zonder bordje zag ik wel dat hier geen strooiroute was 😉

Startpunt 51 van de Waddenwandelroute.

Deze Waaiboei is in 1996 gemaakt door Martin Borchert en staat op de grens tussen verdronken en herwonnen land. De boei wijst in de richting waarheen de wind waait. Hoe harder het waait hoe dieper de boei buigt.

Ik kon het niet laten om even in het gele National Geographic venster te gaan staan.

Het sluizencomplex van Nieuwe Statenzijl bestaat uit een spuisluis en een schutsluis.

Dit gebied werd bezongen door Ede Staal.

Het gebied ten noorden van de sluizen en de Duitse grens is in beheer bij het Groninger Landschap.

Tussen het riet over het Marcellus vlonderpad naar de Kiekkaaste voor een uitzicht over de Dollard. Het pad is vernoemd naar de Marcellusvloed van 1362.

Ik moest eerst wel even klunen om het pad te bereiken.

Vanuit de Kiekkaaste was deze keer niet veel te zien, behalve slecht weer en een regenboog boven Emden.

In de zon waren ze Ferrari-rood 😊

Op de driesprong in de Carel Coenraadpolder staat een overdekt bankje. Het was geen bankjesweer. Dus bleven de deuren gesloten. De polder is genoemd naar oud commissaris van de Koningin Carel Coenraad Geertsema.

In 1987 heeft Arie Berkulin van 10 afgedankte zandzuigerbuizen het kunstwerk Hongerige wolf gemaakt.

Op de zeedijk. Links richting Delfzijl en rechts richting Nieuwe Statenzijl.

De watervogels waren druk aan het foerageren op de kwelders.

Op de kwelders zie je diverse geulen.

De avond valt over de Reiderwolderpolder. Tijd om naar huis te gaan.

Klik hier voor details van de 9 km lange wandelroute