Ik ben vanochtend in mijn auto met mijn wandelmaatje naast mij en onze fietsen achterop - via Sögel- naar Haselünne gereden. In Sögel hebben we de grootste houten kerk van de Roemeens-Othodoxe kerk in Duitsland bewonderd. Deze kerk is in 2021 geopend en is 32 meter hoog. Orthodoxe kerken, waaronder de Sögelkerk, hebben doorgaans geen banken of zitplaatsen, maar alleen een rij zitplaatsen langs de muren voor ouderen en zwakkeren. Het grootste deel van de gemeente staat dus tijdens de liturgie.
We hebben de auto geparkeerd in Haselünne en hebben eerst een rondrit door het stadje gemaakt. Een gekleurde fiets wijst toeristen de weg.
Daarna zijn we naar Bokeloh gefietst.
Onderweg kwamen we ook langs de 2.5 km lange Otto-Pankok-Rundweg. Een wandelroute met 10 afbeeldingen van werken van de schilder Otto Pankok.Van 1938 tot 1941 trok de schilder zich terug in Bokeloh om - niet gestoord door de nazi's - rustig te kunnen werken. Hierboven een zelfportret van de landschapsschilder.
De Sint-Vituskerk van Bokeloh was het beginpunt van onze wandeling naar Haselünne. We hebben onze fietsen bij de kerk geparkeerd. De pastoor was zo vriendelijk om er op te passen. De kerk is een van de oudste kerken van Duitsland. Het oudste deel is van 948.
Het interieur van de kerk.
Een bijzonder doek voor het altaar van de Sint-Vituskerk. Een "Hungertuch" is een belangrijk onderdeel van de vastencampagne.
Vanuit een helicopterview zie je de multiculturele kindersamenleving en de natuur met dolfijnen, een ooievaar en een ringstaartmaki. Het doek is gemaakt door Konstanze Trommer. Het thema is "Samen dromen – liefde is actie."
Naast de kerk staat een ongeveer 150 jaar oud schooltje. Hier ging de dochter van Otto Pankok naar school.
Deze maisstengels bij het water. De kolven zijn leeg gevreten. Dit is het werk van de bever of de beverrat. Ze zijn beiden dol op mais en komen ook beiden in dit gebied voor.
Het stenenkruis aan de rand van Bokeloh herdenkt een dodelijke 19e-eeuwse postkoetsoverval.
Natura 2000 gebied Haseinseln und Hasealtarme. De vis op het bordje lijkt groot, maar in werkelijkheid is de kleine modderkruiper tussen de 10-14 cm.
Langs de route staan verschillende informatieborden.
Waarvoor zouden deze palen in het water dienen ? Misschien kan iemand van het waterschap daarover duidelijkheid geven. Ik heb de vraag in ieder geval uitgezet.
De "Biberturm" geeft een geweldig uitzicht over het Hasetal. Boven op het observatieplatform voelde je de toren bewegen. Wijdbeens staand - net als op een schip - zagen we twee beverratten (Nutria).
In de Hase zijn diverse vistrappen aangelegd. Dit zorgt ook voor stroomversnelling. Het gevolg hiervan was onder anderen de oeverafbreuk, waardoor een mooie oeverzwaluwwand is ontstaan. Ook voor de ijsvogel is deze steiloever een mooi levensruim.
Tegen 14.30 zagen we twee vleermuizen over het water scheren en vervolgens om ons heen. Eentje ging vervolgens op een boom zitten. Normaal zie je ze pas bij schemering. Ik ben geen expert, maar de kans is groot dat het watervleermuizen zijn.
Deze stam heeft een doorsnede van ongeveer 80 cm.
Beeld in Kapel van Huden.
Meer een gevalletje van "vlieg van de maan" dan van "vlieg naar de maan".
Drukfout, vandalisme gevoelig bord, nep-nieuws of gewoon foute humor ?
Zijn de paastradities in Duitsland "Over de top" ?
De Sankt Vincentius Kirche van Haselünne.
Wat veel mensen niet weten is dat op 9 september 1854 in Haselünne een zekere Anton Caspar Rudolph Dreesmann werd geboren. Anton richtte in 1887 samen met zijn zwager, de Veendammer Willem Vroom, het bedrijf "De Zon" op. Dit was de voorloper van Vroom & Dreesman.
Bij Eiscafe Primavera in Haselünne hebben we genoten van een Italiaanse ijssorbet met aardbeien, blauwe bessen en bramen. Daarna hebben we - met dank aan de pastoor - onze fietsen weer opgehaald in Bokeloh.
Klik hier voor details van de 16.5 km lange wandeling.
Het was een wandeling met een kleine honderd hoogtemeters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten