voorjaarsvakantieweekend

De één gaat een week op wintersport de ander blijft thuis. En ik ? Ik had wel belangstelling voor de wandel- en fietsbeurs in de RAI. Dus maakte ik er een voorjaarsvakantieweekend van. Via weekendjeweg.nl 3 nachten in een **** hotel in Amersfoort voor slechts 99 Euro (normaal ruim 400 Euro). Donderdagmiddag winkelen in Amersfoort. Het weer viel niet tegen.

Vrijdag met de trein naar Amsterdam. Een kopje koffie op het Damrak, daarna langs het paleis op de Dam, de Kalverstraat en de Bloemenmarkt op de Singel. De stalletjes lagen vol met Amaryllisbollen.

Daarna via het Leidseplein naar de PC Hoofdstraat. Helaas de creditcard vergeten :-). Vervolgens over de Stadhouderskade langs het Rijksmuseum, de Museumbrug over voor een pannenkoek met banaan bij cafe Hans en Grietje. Met een volle buik verder over het Kronkelpad door het 1e Weteringplantsoen. Lopend langs het borstbeeld van Simon Carmiggelt hoorde ik een gekrijs. Zag ik groene papegaaien vliegen ? Althans daar leek het op. Bij navraag bleek het om halsbandparkieten te gaan, waarvan er in Amsterdam zo'n 600 als Stadsparkieten rondzwerven. Ze broeden sinds 1976 in het Vondelpark. Aan de rand van het park stikt het van de meerkoeten en de kokmeeuwen. De brug maar weer over "De Pijp" in. De buurt waar André Hazes is geboren en de bekendste markt van Nederland wordt gehouden. De Albert Cuypmarkt.

De wandeling ging vervolgens langs De Nederlandse bank en het Frederiksplein naar de Utrechtsestraat 137. Tijd voor een drankje bij Café de Huyschkaemer. Na een vruchtenmix van banaan en kokos de Utrechtsedwarsstraat in. Aan het einde zag ik Koninklijk Theater Carré al staan. Daar heeft mijn vader het altijd over. Als klein kind heeft hij in deze buurt gewoond met zicht op de achteringang van het theater.

Om bij Carré te komen moet je eerst de Amstel over. Via de bekendste brug van Nederland "De Magere Brug" bereikte ik de overzijde van de Amstel. Nu maar eens kijken waar mijn vader zijn jeugd heeft versleten. Als je van huis de achteringang kon zien moest het de Onbekendegracht, de Nieuwe Achtergracht of de Korte Amstelstraat zijn. Dus van alle drie de straten maar even een foto gemaakt. Vandaag pa even gebeld en die wist te vertellen dat het de Korte Amstelstraat was. Een straat met een lengte van 100 meter. Het zou gaan om het lichte pand links tussen de rode en de groene auto (uitbouw met takel op het dak) 

De tocht ging vervolgens langs de Hermitage en het Waterlooplein naar het Jonas Daniël Meijerplein. Op dit plein waren ze "iets" aan het opbouwen. Op dit plein staat ook de Dokwerker. Het beeldhouwwerk dat Mari Andriessen heeft gemaakt ter nagedachtenis van de Februaristaking van 1941. Deze staking was deze dag precies 70 jaar geleden. Aan het eind van de middag werd er een bijeenkomst gehouden. Voor die tijd was er een samenkomst in de Mozes en Aäronkerk bij het Waterlooplein. Dus eerst daar even kijken. De eerste de beste die ik daar tegen het lijf liep was Koert Stek, de oud CPN wethouder van Beerta. Hij was in gezelschap van oud NCPN wethouder Hans Heres. Na een praatje over het hardlopen en de gezondheid van de 84 jarige Stek heb ik nog een wandeling gemaakt over de markt op het Waterlooplein en een rondje Stopera. Op de brug over de Amstel bij de Zwanenburgwal speelde een accordeonist bij de bakfiets van Groenlinks. Een éénmans promotieteam of louter toeval ?

Tegen het einde van de middag ging ik weer naar het Jonas Daniël Meijerplein. Daar sprak burgemeester Eberhard van der Laan een herdenkingsrede en droeg actrice Jetty Mathurin gedichten voor. Hierna volgde een kranslegging door het college van B & W van Amsterdam, door het Rijk, vertegenwoordigd door kamervoorzitter Gerdi Verbeet, door de provincie Noord-Holland en vertegenwoordigers van de nabestaanden. De bijeenkomst werd afgesloten met een defilé. Hieraan namen Stek en Heres ook deel.

Via de Jodenbreestraat - de straat waar Rembrandt ooit woonde - , de Sint Antoniesbreestraat en de Nieuwmarkt richting Zeedijk. Het hart van Chinatown. Daarop de Molensteeg in gelopen. Ik dacht dat de hele rosse buurt weg was, maar niets is minder waar. Tussen de panden van de Oudezijds Achterburgwal stroomt een watertje. In dit water zwemmen ondermeer zwanen. Het rodelicht van de dames weerkaatst in het water. Het geeft een mooi schouwspel. "Durf ik mijn camera met die witte 70-200 lens te pakken om dit vast teleggen op de foto ?" Ik twijfel. De dames kijken mij indringend aan. Denken ze dat ik een foto van hun wil maken. "Zal zo dadelijk een crimineel mij beroven of slaat een pooier mij in elkaar ?". Alles spookt door mijn hoofd. Maar ik wil die knobbelzwaan. Met gevaar voor eigen leven heb ik onderstaande foto gemaakt en liep ik braaf verder naar het Centraal station om de trein weer te nemen.

De zaterdag was een regendag. Ik ging weer met de trein naar Amsterdam. Deze keer naar de wandel- en fietsbeurs in de RAI en zat dus warm en droog. Vanaf Diemen kon er geen mens meer bij in de trein. En vanaf het station naar de RAI was het één horde beursbezoekers. Er was veel te zien op de beurs. Maar het was mij eigenlijk veel te druk. Ook voor het bijwonen van diverse lezingen, bijvoorbeeld over Noorwegen, moest je in lange rijen staan wachten. Dat is dus het nadeel van succes. Op de terugreis was het een stuk rustiger in de trein. Daarna met de auto nog een rondje gemaakt langs Crailo, Huizen, Blaricum en Laren. Veel SUV's en grote - achter heggen en hekken verstopte - huizen. Maar ook nog een leuk heideveldje met koeien.

Zondagochtend regen, regen, regen .................. en weer naar huis.